Mensen

#talktostrangers

23 mei 2019

Liken, volgen, reageren en delen: op social media zijn we supersociaal. Maar in het echte leven kunnen Nederlanders nog wel een tikkie socialer worden.

Uit onderzoek blijkt dat 1 op de 3 jongeren het gevoel heeft te weinig contact te hebben met anderen. Bovendien maken meer spontane gesprekken gelukkiger. Daarom hebben we de gouden tip die we al 90 jaar delen. Waar je van je moeder hebt geleerd om niet met vreemden te praten, zeggen wij simpelweg:

Don't talk to strangers

Wil je Nederland ook een beetje socialer maken? Deel jouw gesprek of verhaal met #talktostrangers of lees hieronder meer over de campagne.

Straatpraat

Samen met VICE Nederland gingen we met een camera de straat op voor inspiratie. We stelden mensen de vraag: welk gesprek is jou bijgebleven? En heb je tips?



Iemand aanspreken...

Awkward!? Uit onderzoek blijkt dat Dutchies denken dat we gelukkiger, begripvoller en minder eenzaam worden als we wat vaker een praatje aanknopen met een onbekende.

Maar als een spontaan gesprek zo leuk en goed is, waarom doen we dat dan niet vaker?

De belangrijkste reden is omdat de meeste Nederlanders het toch een beetje awkward vinden om iemand aan te spreken.

Lees meer over het onderzoek (klik te openen)

Meer spontane gesprekken maken Nederlanders gelukkiger

Op sociale media zijn Nederlanders elkaar massaal aan het liken en volgen en zoeken ze regelmatig de interactie op met onbekenden. In het dagelijkse leven van de gemiddelde Nederlander lijkt het echter niet zo vanzelf­sprekend om een praatje aan te knopen: slechts een derde van de millennials heeft regelmatig een spontaan gesprek met een onbekende. Dat blijkt uit onderzoek dat we uitvoerden in samen­werking met Multiscope.

Gelukkiger en minder eenzaam

Verrassend genoeg is er wel grote behoefte aan spontane gesprekken: 82 procent zou het leuk vinden om een praatje te maken met een onbekende en ruim 90 procent denkt dat het zelfs goed zou zijn voor onze samenleving. Volgens hen zou het zorgen voor meer weder­zijds begrip en zou het Nederlanders minder eenzaam maken. Daarnaast denkt 84 procent dat het Nederlanders gelukkiger zou maken.

Awkward!

Desondanks heeft slechts de helft (56%) regel­matig een gesprek met een onbekende. Onder millennials is dat slechts een derde (32%). Een op drie mensen vindt het ongemakkelijk om een gesprek aan te knopen met een onbekende. Voor 20 procent is het ongemak zo groot dat dat hen tegenhoudt om een praatje aan te knopen.

‘'Een op vijf vermijdt spontaan gesprek uit angst voor ongemakkelijke situatie’'

Misverstand

Opvallend is dat de meerderheid (55%) denkt dat Nederlanders helemaal niet op een spontaan gesprek zitten te wachten, terwijl 9 op de 10 het geen probleem vindt als iemand een spontaan gesprek met hen aanknoopt. 8 op de 10 Nederlanders zou het zelfs leuk vinden als er een praatje met hen wordt aangeknoopt.

*Onderzoek uitgevoerd in samenwerking met Multiscope onder 1.042 respondenten in mei 2019.

Onze tips

Bijzondere face-to-face gesprekken, heb jij die nog vaak? Onze collega's in ieder geval wel! Je weet van tevoren nooit wat een spontaan gesprek teweeg kan brengen. Hier een handje van onze beste tips en verhalen!

Sander

“Verberg je nieuwsgierigheid niet. Durf te vragen!”
 

Lees meer...

Onlangs liep ik buiten een rondje bij Stayokay Amsterdam Oost en zag ik tot mijn verbazing een bus staan van FC Groningen. Ik ben zelf groot voetbalfan en werd nieuwsgierig. Wat deed deze bus hier?

Ik besloot om de buschauffeur te vragen voor de reden van zijn komst. Hoewel de reden niet zo spannend was – hij bracht een schoolgroep uit Groningen naar Amsterdam – nam het gesprek een andere wending.

Het ging namelijk al snel over onze gezamenlijke passie: voetbal. Ik vertelde hem een anekdote die ik regelmatig vertel over het hostel. Namelijk dat er vroeger in dit pand (destijds de Technische School) sportlessen werden gegeven door de legendarische voetbalcoach Rinus Michels.

Deze meneer knikte enthousiast mee en moest glimlachen. Toen ik vroeg of hij dit wist, werd ik verrast door zijn reactie: hij had deze lessen namelijk zelf in zijn jongere jaren gevolgd! Hij vertelde over de lessen, dat deze draaiden om discipline en plezier, en dat hij daar nog zijn hele leven profijt van heeft gehad.

Ik vond het bijzonder dat de anekdote die ik regelmatig vertel ineens tot leven kwam door de verhalen van deze meneer. Het bewijst maar weer dat er achter ieder onbekend persoon veel verrassende verhalen schuilen.

Ortal

“Praat met de barman of barvrouw en betrek anderen in het gesprek. Voor je het weet ken je iedereen!”

Lees meer...

Toen ik op een rustige avond aan het werk was in de bar van het hostel, kreeg ik gezelschap van een gast uit Californië. We kwamen in gesprek en zo kwam ik al snel veel over hem te weten. Toen het wat drukker werd en er nog een aantal solo-reizigers aan de bar kwam zitten, besloot ik iedereen bij ons gesprek te betrekken.

Binnen korte tijd zaten we met een Canadees, een Duitser, een paar Ieren en een Australiër de hele avond te kletsen. ’s Avonds is de hele groep samen uitgegaan en een aantal van hen is samen verder gaan reizen en heeft nu nog steeds contact met elkaar.

Dit is slechts een van de vele spontane gesprekken en vriendschappen die hier in het hostel ontstaan. Het is onwijs leuk om deze gesprekken te zien ontstaan en om hier een rol in te kunnen spelen door mensen aan elkaar te koppelen.

Die hostelmentaliteit pas ik nu ook toe in mijn dagelijkse leven. Ik knoop vaak een praatje aan met onbekenden, omdat ik het gezellig en verrassend vind – en omdat ik weet dat mensen het eigenlijk altijd leuk vinden. Dus waarom niet?

Wim

“Een compliment is de makkelijkste gespreksopener.”
 

Lees meer...

Het gesprek dat me het meest is bijgebleven, is met een vluchtelinge uit Eritrea. Ze kwam met een vriendin eten in het restaurant waar ik werkte. Aan het einde van de avond kwam ze even naar de keuken om ons te bedanken en te complimenteren over het eten. Het diner was afgelopen, dus we hadden de tijd om even te praten. Ze vertelde dat ze ook enorm van koken houdt, en dat ze steeds meer de Nederlandse keuken leerde te waarderen.

Ik vroeg haar waar ze vandaan kwam, en zo vertelde ze haar levensverhaal. Het raakte me behoorlijk. Ze was gevlucht vanwege het gebrek aan toekomst­perspectief in haar eigen land. Ze had alles daar achter­gelaten, en ze heeft vervolgens een afschuwelijke reis doorstaan om in Nederland aan te komen.

Na alles wat ze had doorstaan zou je denken dat ze voor het leven getekend zou zijn. Maar ik heb zelden zo’n positief en oprecht mens ontmoet. Ze wilde alles aanpakken, genieten van elke dag. En dat was haar boodschap aan iedereen: pluk de dag.

Ik ging naar huis met een gemengd gevoel. Het verhaal raakte me. Het maakte me verdrietig, maar tegelijker­tijd werd ik me heel bewust van hoeveel geluk ik heb. En dat ik graag net zo positief als zij in het leven wil staan.